Podstawy wypowiedzenia dla wynajmujących w Rotterdamie: kiedy wolno to zrobić?

W Rotterdamie wynajmujący nie mogą po prostu wypowiedzieć umowy najmu; muszą istnieć ważne podstawy wypowiedzenia, takie jak określone w art. 7:271 Kodeksu Cywilnego (BW). Trzy główne kategorie obowiązują również tutaj: pilna potrzeba własnego użytkowania (np. dla rodziny), niepłacenie czynszu (po wezwaniu do zapłaty) i nieporządne zachowanie. W przypadku najmu mieszkania w dzielnicach takich jak Delfshaven czy Feijenoord wynajmujący musi udowodnić, że nie istnieje rozsądna alternatywa, biorąc pod uwagę napięty rynek mieszkaniowy w Rotterdamie. W razie własnego użytkowania najemca ma pierwszeństwo do alternatywnego mieszkania za pośrednictwem gminy lub korporacji takich jak Woonbron. Sąd w Rotterdamie kontroluje to ściśle: zaledwie około 20% wypowiedzeń jest skutecznych, m.in. ze względu na lokalną politykę ochrony pilnych najemców. Procedura: pisemne wypowiedzenie z podaniem powodu, po którym następuje ewentualna zgoda najemcy lub sprawa sądowa przed sądem rejonowym (kantonrechter) w Rotterdamie. Najemcy z statusem pilności za pośrednictwem Woonbedrijf lub gminy mają dodatkową ochronę przed przymusowym opuszczeniem. Przykład: wynajmujący z Rotterdam-Zuid chce sam wprowadzić się po przejściu na emeryturę – to kwalifikuje się jako pilna potrzeba własnego użytkowania, o ile udowodnione dokumentami emerytalnymi. W przypadku大规模 renowacji w dzielnicy portowej stosuje się tymczasowe wypowiedzenie z obowiązkiem zapewnienia ponownego zakwaterowania. Wynajmujący ryzykują roszczenia odszkodowawcze w przypadku nieuzasadnionego wypowiedzenia, plus kary na podstawie Rotterdamse Huisvestingsverordening. Najemcy mogą żądać kary umownej w razie niewykonania. Te podstawy równoważą interesy w tętniącej życiem mieście portowym i zapobiegają arbitralności na przegrzanym rynku. (248 słów)