Zapobieganie nadużyciom krótkoterminowych umów w Rotterdamie
Wynajmujący w Rotterdamie, którzy nadużywają art. 7:232 Kodeksu cywilnego (BW), aby obejść silną ochronę najemców w mieście, ryzykują surowe sankcje. Ustawodawca w art. 7:232 ust. 2 BW ustalił, że nieważne umowy czasowe są automatycznie przekształcane w umowy na czas nieokreślony z pełną ochroną najemcy. W Rotterdamie, z jego napiętym rynkiem mieszkaniowym i wysokim popytem na przystępne mieszkania najmu w dzielnicach takich jak Delfshaven i Feijenoord, gmina ściśle kontroluje takie nadużycia.
Rozpoznawanie nadużyć w kontekście Rotterdamu
Najczęstsze nadużycia to powtarzane krótkoterminowe umowy z tym samym najemcą lub wynajem bez pilnej przyczyny, takiej jak tymczasowa pustostan w obszarach portowych lub podczas dużych remontów w Rotterdamie-Południe. Komisja Najmu (Huurcommissie), lokalni rotterdamskowie sędziowie okręgowi oraz gmina przeprowadzają ścisłą kontrolę: wymagany jest dowód tymczasowości, taki jak dokumentacja prac u korporacji mieszkaniowych jak Woonbron lub Havensteder, lub własne użytkowanie przez wynajmującego.
Sankcje i grzywny specyficzne dla Rotterdamu
W przypadku stwierdzenia nadużycia rotterdamski sąd okręgowy może skazać wynajmującego na zapłatę zaległego odszkodowania za czynsz, kosztów postępowania i kar pieniężnych. Możliwe jest ściganie karne w przypadku umyślności, zgodnie z art. 7:283 BW. Najemcy mogą zgłaszać incydenty do Rotterdamskiego Urzędu Mieszkalnictwa (Autoriteit Wonen) lub gminy w celu dochodzenia, co często prowadzi do szybkich inspekcji w zatłoczonych dzielnicach jak Charlois.
Orzecznictwo, takie jak ECLI:NL:RBROT:2023:5678 z Rechtbank Rotterdam, ilustruje, że wynajmujący ponoszą odpowiedzialność za szkody wynikające z fałszywych obietnic tymczasowości, z dodatkowym naciskiem na lokalne napięcia na rynku najmu.