Historyczne podwyżki granicy liberalizacji czynszu w Rotterdamie

Granica liberalizacji ceny czynszu od 1990 r. była wielokrotnie podnoszona w celu zmniejszenia sektora społecznego najmu w Rotterdamie, zwłaszcza w zatłoczonych dzielnicach takich jak Charlois, Feijenoord i Rotterdam-Zuid. Rozpoczęto od €600 (1990), wzrosła do €712,50 (2013), €752,33 (2021) i €808,06 (2024). Te dostosowania, wprowadzone przez gabinety takie jak Rutte-II i III, reagują na ekstremalny niedobór mieszkań w mieście portowym, gdzie spółdzielnie mieszkaniowe takie jak Woonbron i Vestia znajdują się pod presją z powodu długich list oczekujących i zaległości w utrzymaniu. Cel: stworzenie większej liczby mieszkań średniego najmu w stolicy Randstad – Rotterdamie oraz odciążenie spółdzielni dla osób o niskich dochodach. Debaty polityczne w radzie Rotterdamu toczą się wokół gentryfikacji w Delfshaven i Kralingen; krytycy obawiają się wypierania średnich dochodów przez rosnące czynsze nad Mają. Ustawowo określone w Ustawie o mieszkalnictwie (Woningwet) i corocznie indeksowane z inflacją plus czynnik korygujący. W latach 2015-2020 granica pozostała stabilna na poziomie €711, ale Ustawa o przystępnym czynszu (Wet Betaalbare Huur, 2021) przyniosła znaczny wzrost, skutkując liberalizacją około 12% mieszkań na wynajem w Rotterdamie – wyższą niż średnia krajowa z powodu miejskiego ciśnienia. Najemcy z długoterminowymi umowami z okresów przed liberalizacją zachowują stare przepisy dzięki prawu przejściowemu, co jest kluczowe dla rodzin w Rotterdamie. Wynajmujący muszą przy nowych umowach respektować granicę, pod ścisłym nadzorem lokalnej Komisji Czynszowej (Huurcommissie). Przyszłość: możliwa dalsza podwyżka w 2025 r. z powodu regulacji azotowych wokół portu i adaptacji klimatycznej dla wzmocnienia wałów przeciwpowodziowych. Źródła: Staatscourant, raporty Huurcommissie oraz dane Gminy Rotterdam oferują szczegółowe tabele według dzielnic. To zrozumienie pomaga w strategicznego określaniu cen czynszu w mieście nad Mają. (248 słów)