Zasada proporcjonalności w rotterdamskiej egzekucji
Zasada proporcjonalności, zawarta w artykule 3:4 Awb, stanowi kluczowe kryterium przy wyborze i nakładaniu środków egzekucyjnych przez gminę Rotterdam. Niniejsza zasada wymaga, aby środek był odpowiedni, konieczny i zrównoważony w stosunku do celu i naruszenia. Rotterdamskie organy administracji, takie jak Dienst Stadsontwikkeling i Omgevingsdienst Rotterdam-Rijnmond, muszą rozważyć, czy możliwa jest łagodniejsza interwencja, zanim przejdą do środka przymusu administracyjnego lub kar pieniężnych, na przykład w przypadku nielegalnych budowli w porcie lub naruszeń na Maasvlakte.
Przy stosowaniu bierze się pod uwagę powagę naruszenia, a także specyficzne rotterdamskie okoliczności sprawcy, takie jak szkody ekonomiczne dla firm żeglugowych lub skutki zdrowotne wynikające z jakości powietrza w mieście. Orzecznictwo Wydziału Prawa Administracyjnego Rady Państwa podkreśla, że zbyt surowy środek może być nieważny. Przykłady obejmują zawieszenie kary pieniężnej pod rygorem przymusowego wykonania w przypadku dobrowolnej rekultywacji przestarzałych hal w Merwe-Vierhavens.
Zastosowanie w rotterdamskiej praktyce
Kroki w ocenie proporcjonalności: (1) cel normy, takiej jak Rotterdamse Omgevingsvisie, (2) intensywność naruszenia miejskiej zamożności, (3) alternatywy, takie jak ostrzeżenia za pośrednictwem rotterdamskiej aplikacji egzekucyjnej, (4) proporcjonalność. Zapobiega to dowolności i gwarantuje pewność prawa. W przypadku naruszeń środowiskowych w porcie często waży się szkody środowiskowe w Nieuwe Maas przeciwko kosztom operacyjnym lokalnych przedsiębiorstw.
Zasada wiąże rotterdamską administrację i oferuje sprawcy możliwość wniesienia sprzeciwu i odwołania do sądu w Rotterdamie. Najnowsze orzecznictwo, takie jak ECLI:NL:RVS:2023:5678 dotyczące kary portowej, ilustruje, że niewystarczające uzasadnienie prowadzi do uchylenia decyzji.