Terug naar Encyclopedie

Strafuitsluitingsgronden en Onherroepelijke Vrijspraak in Rotterdam

Strafuitsluitingsgronden (art. 40-49 Sr) zoals noodweer leiden tot onherroepelijke vrijspraak in Rotterdam. Verdachte bewijst plausibiliteit; OM ontkracht. Voorkomt straf voor gerechtvaardigde daden zoals havenruzies, activeert ne bis in idem. (48 woorden)

1 min leestijd

Strafuitsluitingsgronden in Rotterdamse Strafprocedures

In Rotterdam, met zijn bruisende haven en diverse wijken zoals Delfshaven en de Kop van Zuid, spelen strafuitsluitingsgronden (art. 40-49 Sr) zoals noodweer, zelfverdediging of overmacht een cruciale rol. Ze leiden tot vrijspraak ondanks onherroepelijkheid. De Rotterdamse rechter oordeelt of het feit geen strafbaar delict oplevert, rekening houdend met lokale dynamieken.

Onherroepelijke vrijspraak activeert ne bis in idem en voorkomt hervervolging, essentieel in een stad met veel incidenten rond havenwerkers of Feyenoord-supporters.

Toepassing en Bewijslast in Rotterdam

De verdachte draagt de bewijslast voor plausibiliteit; het OM moet disproveren. Noodweer vereist subsidiariteit en proportionaliteit. De Rechtbank Rotterdam en het Gerechtshof 's-Gravenhage toetsen streng, vaak bij havenruzies of vechtpartijen in de Maasstad.

Praktijkvoorbeelden: een Rotterdamse havenarbeider die zich verdedigt tegen diefstal van goederen, of een verkeersongeval op de Erasmusbrug. Succes hangt af van concrete omstandigheden, zoals getuigenissen uit de wijk.

Gevolgen voor Verdachten in Rotterdam

Vrijspraak heft straf op en biedt rehabilitatie, cruciaal voor Rotterdammers in kwetsbare posities. Dit beschermt legitieme handelingen in onherroepelijke zin, met oog voor de rauwe realiteit van de stad.

(Woordaantal: 248)