Maximaal huurverhoging regels na liberalisatie in Rotterdam

In de vrije sector van Rotterdam na liberalisatie gelden geen wettelijke maxima voor huurverhoging; verhuurders en huurders onderhandelen vrij, vaak jaarlijks met CPI +2-3%, vooral in populaire wijken als Kralingen en Rotterdam-Zuid waar de vraag hoog is door havenmedewerkers en expats. Sociale huur in Rotterdamse corporatiewoningen blijft beperkt tot inflatie (3,3% in 2024) plus kosten van woningverbeteringen. Overgangsregels: in het eerste liberalisatiejaar max. 5% voor zittende huurders in de stad. De Wet goed verhuurderschap (2019) verbiedt onredelijke verhogingen; de Huurcommissie toetst klachten op redelijkheid, met veel zaken uit Rotterdamse studentenbuurten en havengebieden. Staffel voor liberalisatie: 1e jaar 4%, 2e jaar 5%, daarna vrije onderhandeling. Indexatie volgt CBS-inflatie. Huurders in Rotterdam tekenen het huurverhogingsvoorstel of gaan stilzwijgend akkoord na 2 maanden. Geschillen belanden bij de Rotterdamse kantonrechter. Praktijk: vrije sector ziet 8-12% stijgingen door woningnood in de Randstad en Rotterdamse schaarste. Lokale tip: vaste huurperiodes opnemen in contracten, rekening houdend met gemeentelijke druk op parkeerdruk en leefbaarheid. Fiscale impact: hogere huur verlaagt hypotheekrenteaftrek voor starters in omliggende gemeenten. Rijksoverheid modelbrieven zijn beschikbaar, Rotterdam voegt eigen huurteams toe. Tijdens corona golden tijdelijke plafonds. Toekomst: EU-richtlijn betaalbare huur kan grenzen stellen, passend bij Rotterdams Woonvisie 2030 voor betaalbare havenstadwoningen. Dit scheidt Rotterdams vrije en sociale huurmarkt duidelijk.