De Brussel I-bis verordening (EU 1215/2012) vult Rome II aan door te regelen welke rechter bevoegd is en hoe vonnissen over letselschade in Rotterdam en omstreken grensoverschrijdend erkend worden. Rome II bepaalt het toepasselijke recht, Brussel I de jurisdictie – cruciaal voor slachtoffers van drukke havenongelukken of Maasvlakte-incidenten.
Bevoegde rechter in Rotterdamse context
Artikel 4: domicilie van de verweerder. Artikel 7(2): plaats waar de schade optreedt, zoals bij een ongeval op de A15 of in de Rotterdamse haven. Slachtoffers kiezen vaak de delictplaats voor gunstig Nederlands recht, met de Rechtbank Rotterdam als populaire forum voor letselzaken uit België of Duitsland.
Erkenning en ten uitvoerlegging
Vonnissen zijn automatisch erkend in EU-landen (behalve ex parte-beslissingen). Geen exequatur-procedure meer sinds 2015. Betwisting mogelijk bij schending van de openbare orde.
Praktijkvoorbeeld: Een Rotterdamse rechter wijst vonnis over letselschade na een Belgisch vrachtwagenongeval (Rome II-NL recht), dat in Antwerpen wordt uitgevoerd zonder herhaling. Verzekeraars van internationale scheepvaartbedrijven moeten direct betalen. In Rotterdamse zaken met Duitse scheepseigenaren verloopt erkenning soepel via Brussel I-bis.
Voor niet-EU-landen geldt nationaal recht, wat complicaties oplevert bij claims uit het VK post-Brexit. Combinatie met het Haags Verdrag op forumkeuze versterkt de positie van Rotterdamse letselslachtoffers.